Poruszający obraz pierwszej wojny światowej widziany oczami tych, którzy ją przeżyli. Znane wszystkim nazwy pól bitewnych – miedzy innymi Passchendaele, przyczółek Ypres, brzegi Sommy – pojawiają się tu w relacjach ludzi, którzy widzieli je na własne oczy, walczyli o nie i nie zapomną ich do końca życia. Możemy zrozumieć ich szok, gdy romantyczne wyobrażenia o wojnie zderzają się z ponurą rzeczywistością okopów, smutek po utracie przyjaciół, przerażenie podczas ataków wroga. Wspomnienia spisane na kartach tej książki ożywają i porażają bezpośredniością przekazu. „Dlaczego tak się działo, że żołnierze walczyli na bagnety i skakali sobie do gardeł jak wściekłe psy? Dlaczego walczyli na śmierć i życie, skoro osobiście nie mieli nic do siebie? Byliśmy cywilizowanymi ludźmi, ale miałem wrażenie, ze ta cienka warstewka pozłoty bardzo szybko się kruszy i odpada – po obu stronach frontu. Otworzyć ogień z większej odległości, rzucić bombę – to jest coś bezosobowego. Ale spojrzeć w oczy człowiekowi, a chwilę później zakłuć go bagnetem – to nie do pojęcia”. Sierżant Stefan Westmann z 29. Dywizji Piechoty armii niemieckiej. „Wracali z pierwszej linii, potykając się i przewracając. Nigdy wcześniej nie widziałem ludzi tak przerażonych. Kurczowo trzymali się za gardła, oczy wychodziły um na wierzch. Z rannych tryskała strumieniami krew, potykali się o ciała towarzyszy, a ci którzy upadli, nie byli w stanie się podnieść, bo na nich przewracali się biegnący w panice inni żołnierze”. Szeregowy W. A. Quinton z 2. Batalionu Fizylierów Bedfordshire. To porywający zapis świata, o którym nie wolno nam zapomnieć. /Nota wydawnicza/