Książka napisana w konwencji poradnika, adresowana jest przede wszystkim do rodziców, aczkolwiek zachęcamy do jej przeczytania także pedagogów - zwłaszcza wychowawców w domach dziecka, żłobkach, przedszkolach i szkołach. Autor książki R.H. Largo w sześciu rozdziałach opisał syntetyczny obraz zmian rozwojowych dokonujących się na przestrzeni dzieciństwa. We wprowadzeniu zdefiniował on pojęcie normy rozwojowej sygnalizując jednocześnie podstawowy dylemat psychologii dziecka, czyli spór wokół źródeł zmian zachodzących z wiekiem. Podjął próbę odpowiedzi na pytanie, czy źródłem tych zmian jest natura czy wychowanie oraz warunków niezbędnych do prawidłowego wzrostu dziecka, poruszył kwestię mechanizmów i form uczenia się. W pierwszych dwóch rozdziałach autor omawia zagadnienia różnic wewnątrz- i międzyosobniczych, kwestie indywidualności oraz rolę jaką w rozwoju dziecka odgrywają: wyposażenie dziedziczne, wpływy środowiskowe, własna aktywność małego człowieka a także wzajemna interakcja tych trzech czynników. Kolejne dwa rozdziały dotyczą tematyki zmian jakościowych związanych z wiekiem jeżeli chodzi o podstawowe potrzeby psychiczne dziecka, tj. potrzeby bezpieczeństwa, życzliwego zainteresowania i więzi z bliskimi ludźmi, a także potrzeby znaczenia oraz rozwoju inteligencji i kompetencji umysłowych. W ostatnich dwóch rozdziałach swojej książki Largo opisał dwa style wychowawcze - autorytarny i autorytatywny oraz dokonał analizy wpływu opisanych wcześniej stylów na psychikę dziecka. Oprócz tego poruszył też temat wagi samodzielności i samostanowienia w procesie rozwoju indywidualności dziecka a tym samym i ludzkiej indywidualności. Z książki przenika przesłanie mówiące, iż ludzka indywidualność nie daje się wtłoczyć w sztywne ramy norm, standardów czy ogólnych prawidłowości. Sposób w jaki autor "Wieku dziecięcego" ujmuje prezentowane zagadnienia stanowi o oryginalności pozycji. Na walory książki składa się prosty, komunikatywny język oraz liczne przykłady z codziennego życia, jak również przykłady z klinicznej i badawczej praktyki autora. W książce umieszczony został słowniczek terminów specjalistycznych oraz bogata bibliografia. Podsumowując można powiedzieć, że lektura tej książki przekonuje o prawidłowości tezy jaką wyraziła Elizabeth B. Hurlock: "nie ma dwojga ludzi, którzy by mieli dokładnie taka samą cechę w dokładnie takim samym stopniu". A co za tym idzie lektura książki uświadamia niemożność formułowania wskazówek czy zaleceń wychowawczych na tyle ogólnych, aby były trafne i skuteczne w odniesieniu do wszystkich dzieci w danym wieku. Z książki płynie sugestia, że rozwiązania problemu należy szukać w dziecku i w naszej z nim interakcji. "Otwarcie się" na wychowanka, uwrażliwienie na jego potrzeby, zaangażowanie w relacje z nim, a także respektowanie jego prawa do odmienności i niezależności są najpewniejszymi gwarancjami sukcesu wychowawczego. [lubimyczytać.pl]