Jorgen to człowiek sukcesu - pracuje w wydawnictwie, do którego sprowadza niszowych pisarzy z Europy Wschodniej. Jest głową rodziny - jego żona jest artystką, dwie córki stanowią przedmiot dumy ojca. Piękne, mądre, posłuszne. Aż wszystko nie staje na głowie. Traci pracę, bo nie nadąża za zmianami. Żona odchodzi do miłości z dzieciństwa, Ibi (jedna z córek) zostaje przyłapana na czymś, co trudno jej ojcu wybaczyć, jednak to ona czuje się skrzywdzona i postanawia w ramach protestu wyprowadzić się z domu. Jorgen zostaje z Tirzą. Jego oczkiem w głowie. Jego słoneczną księżniczką. Wiecznie małą dziewczynką, której dał całą miłość i zaangażowanie. Dla której zawsze był, jeśli go potrzebowała i dla której znikał, jeśli tego chciała. Dla której tolerował wszystko i wszystkich, żeby ona kochała go choć w jakimś stopniu tak bardzo, jak on kochał ją. W tej powieści ilość smutnych wydarzeń pociągających za sobą kolejne zatrważa. Mimo to książka nie wydaje się przygnębiająca i jest jedną z tych, które trudno odłożyć. Grunberg stworzył świetny obraz rozpadającej się rodziny, której się wydaje, że wszystko jest w porządku. Ludzi, którzy mieszkają ze sobą, ale nie tworzą relacji. Ludzi, którzy od początku się rozmijali, a z biegiem lat ten rozjazd był tylko coraz szerszy.„Tirza” jest najbardziej znaną książką Grunberga, wielokrotnie nagradzaną, uhonorowaną między innymi nagrodami: holenderską Libris i belgijską Złotą Sową. Została przetłumaczona na 21 języków. W 2010 roku holenderskie środowisko literackie uznało „Tirzę” w badaniach tygodnika „De Groene Amsterdammer” za jedną z najważniejszych powieści XXI wieku.