Zbiór wierszy polskiego poety Czesława Kuriaty (ur. 1938). "Ale też nie należy przy tym ani na moment zapominać, że w utworach Czesława Kuriaty ważna jest nie tyle i nie tylko sprawa obecności własnych, indywidualnych, zawsze przecież niepowtarzalnych losów jednostkowych, ile to przede wszystkim to, że stają się one jedną wielką i wieloimienną o trudnych czasach i ludzkich losach oraz skomplikowanych realiach życia przedstawicieli całej przywoływanej na kartach jego utworów pewnej narodowej społeczności, której on sam czuje się niezbywalną cząstką. Społeczności, do której przyszły pisarz należał w sposób naturalny, jako dziecko polskiej, wołynsko-kresowej chłopskiej rodziny, i której współodpowiedzialnym członkiem i przedstawicielem czuł i czuje się po dzień dzisiejszy ( – mówi wprost w jednym z wierszy). Jako jej świadomy kronikarz, ktoś pełen poznawczej pasji, a zarazem przepełniony potrzebą zrozumienia wszelkich złożoności czasu teraźniejszego, niekoniecznie już tylko historycznych dla młodszego nawet współczesnego czytelnika, owych nieprostych uwarunkowań lat wojennych i późniejszej , wydziedziczonych z ojcowizny wraz z wynikającymi stąd rozlicznymi determinantami psychologicznych postaw i zachowań ludzi, poddawanych radykalnej próbie i konieczności gruntownej przemiany w warunkach nowych realiów społeczno-politycznych (na ile to było początkowo możliwe do pełnej i nieskażonej wymogami określonego czasu i miejsca literackiej artykulacji) [Janusz Termer, cyt. za: https://pisarze.pl/2016/10/10/janusz-termer-o-czym-traktuja-wiersze-i-proza-czeslawa-kuriaty/]".