SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna im. Juliusza Słowackiego w Tarnowie Katalog zbiorów

Katalog zbiorów

Wyszukiwanie zaawansowane Kolekcje

Wyszukiwanie proste Wyszukiwanie zaawansowane

Wyszukiwanie proste Kolekcje

á â ă ä ç č ď đ é ë ě í î ľ ĺ ň ô ő ö ŕ ř ş š ţ ť ů ú ű ü ý ž ® € ß

Á Â Ă Ä Ç Č Ď Đ É Ë Ě Í Î Ľ Ĺ Ň Ô Ő Ö Ŕ Ř Ş Š Ţ Ť Ů Ú Ű Ü Ý Ž © § µ

Wybrano:

222171

Książka

W koszyku

oceń

Odyseja kosmiczna 3001 : finał / Arthur C. Clarke ; tłumaczenie Radosław Kot. - Kraków : Wydawnictwo Vis-a-vis/Etiuda, 2008. - 189, [3] strony : 20 cm.

Autor

Clarke Arthur C. (1917-2008) Autor Kot Radosław (1961- ) Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura angielska

Gatunek

Powieść

ISBN: 978-83-61516-02-6

Wkrótce po obchodach związanych z początkiem kolejnego tysiąclecia przebywający w pasie Kuipera holownik kosmiczny Goliath zostaje skierowany na inną orbitę z zadaniem przechwycenia drobnego obiektu. Okazuje się, że jest to astronauta Frank poole, jeden z członków załogi Discovery, który dryfuje w przestrzeni, oddalając się od środka Układu Słonecznego. Medycynie nowej epoki udaje się ożywić zamarznięte ciało. Po tysiącletnim śnie Poole postanawia dokończyć przerwane niegdyś zadanie... [tezeusz.pl]

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Dział dla Dzieci i Młodzieży

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. IV/SF (1 egz.)

Recenzje:

Oto ostatnia część kultowej serii autorstwa Arthura C. Clarke’a, finalny etap fascynującej i wizjonerskiej przygody. Fabuła rozgrywa się w przyszłości, w której ludzkość rozszerzyła swoją obecność w kosmosie. Monolity wciąż odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu przebiegu ewolucji, pozostając pewnego rodzaju zagadką. Frank Poole, odnaleziony po dryfowaniu w próżni, wraca do świata dzięki nowoczesnej medycynie. Od jego zaginięcia minęło tysiąc lat, (...) a Poole musi poznać otaczającą go rzeczywistość, w każdym aspekcie — klucz do rozwiązania wielu tajemnic nadal trzyma David Bowman.
Jedną ze znaczących zalet całej serii jest zdolność Clarke’a do płynnego wplatania w narrację skomplikowanych koncepcji naukowych. Barwne opisy kosmicznych zjawisk i technologii sprawiają, że lektura staje się ekscytującym doświadczeniem nie tylko dla osób rozmiłowanych w science-fiction, ale też takich, które gatunek dopiero odkrywają. Odnoszę także nieodparte wrażenie, iż autor zachęcił spore grono czytelników do samodzielnego poszerzania wiedzy w temacie astronomii, astronautyki, pięknych elementów składających się na fascynujące eksploracje kosmosu, ciągle nam obcego.
Charakterystyczne dla Arthura Clarke’a są filozoficzne kontemplacje, pytania dotyczące przyszłości ludzkości, potencjalnych zagrożeń wynikających z rozwijania technologii, symbiotycznej relacji pomiędzy człowiekiem a maszyną — bardzo aktualny temat. Spotkałam się z opiniami, że te dywagacje są „nudne”, „niepotrzebnie zapychają książki”, aczkolwiek ja mam odmienne zdanie. Lubię lekkie intelektualne zmęczenie. Duża frajda, pole do dyskusji z innymi fanami serii, można w przyjacielski sposób nieco się posprzeczać, spojrzeć na mnóstwo kwestii z zupełnie nowej perspektywy. Muszę podkreślić, znowu, pod jak wielkim wrażeniem jestem, gdy chodzi o ponadczasowość „Odysei kosmicznej”, zwłaszcza teraz.
Trochę żałuję zakończenia wspaniałej podróży, ale właściwie każdy nurtujący wątek ciekawie rozwiązano, dalsze rozciąganie nie miałoby większego sensu. Zdaję sobie sprawę z faktu, iż sporo osób widzi w tym tomie po prostu chęć zarobienia pieniędzy, lecz, po raz kolejny, nie umiem się zgodzić z podobnymi opiniami. Clarke nie musiał więcej pisać, jednak chyba, na szczęście, chciał. Godne pożegnanie z bohaterami oraz tymi, którzy dają im nieśmiertelność, czyli czytelnikami.